- pokurcz
- сущ.• ублюдок* * *♂ разг. 1. помесь ž;2. (pokraka) урод, уродина ž* * *м разг.1) по́месь ż2) (pokraka) уро́д, уро́дина ż
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
pokurcz
Смотреть что такое "pokurcz" в других словарях:
pokurcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek niepozorny, niezgrabny, słaby {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokurcz — m II, DB. a; lm M. e, D. ów, B.=M. a. D. (tylko o ludziach), pot. pogard. «o niepozornym, brzydkim psie mieszańcu; także o niezgrabnym, brzydkim człowieku» … Słownik języka polskiego
pokurcz — Człowiek niskiego wzrostu Eng. A person of short stature … Słownik Polskiego slangu
